Obróbka materiałów zwana inaczej obróbką skrawaniem to skomplikowany proces wytwarzania elementów technicznych, w której skrawany element uzyskuje wymagane wymiary, kształty i jakość powierzchni obrobionej poprzez usuwanie ostrzem narzędzia określonej objętości materiału, Usuwany naddatek materiału zostaje zamieniony na wióry. W tym skomplikowanym procesie są używane maszyny takie jak frezarki, tokarki, wiertarki, wiertarko-frezarki, dłutownice, piły, przeciągarki, strugarki i wiele innych. Sama obróbka skrawaniem dzieli się na obróbkę wiórową i obróbkę ścierną. Maszyny używane podczas obróbki wiórowej wykonują frezowanie, toczenie, wytaczanie, wiercenie, rozwiercanie, przeciąganie, struganie i dłutowanie. Frezowanie jest obróbką skrawaniem, w której ruch obrotowy zawsze jest wykonywany przez narzędzie, a ruch posuwowy wykonywany jest przez przedmiot obrabiany.

Jak dzieli się frezowanie?

Frezowanie podzielone jest na: frezowanie walcowe, w którym krawędzie narzędzia skrawającego – freza rozmieszczone są na powierzchni walcowej, frezowanie kształtowe, w którym krawędzie narzędzia skrawającego rozmieszczone są na powierzchni bryły obrotowej o zarysie złożonym. Frezowanie podzielone jest również na przeciwbieżne i współbieżne. W pierwszym typie obróbki krawędź porusza się wzdłuż obrabianej powierzchni, będąc stopniowo coraz silniej do niej dociskaną. Ten sposób pozwala osiągnąć złą jakość powierzchni obrobionego materiału. Ma wyraźne ślady miejsc, w których frez przestawał się ślizgać i zaczyna ciąć. Współbieżna obróbka polega na tym, że krawędź tnąca narzędzia porusza się zgodnie z posuwem materiału. Narzędzie tnące rozpoczyna cięcie w dobrze określonym punkcie, odcinając pierwszy gruby wiór, którego grubość w czasie wykonywania czynności spada do zera. Innym rodzajem skrawania jest toczenie. Podczas tego procesu są używane maszyny zwane tokarkami. Toczeniem wykonuje się obrabianie powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych przedmiotów w kształcie brył obrotowych. Istnieje również możliwość uzyskiwania innych kształtów niż obrotowe wykonując toczenie. Tego typu obróbka materiału polega na oddzielaniu nożem tokarskim warstwy materiału z elementu, chcąc uzyskać właściwy kształt i wymiar. Maszyna tokarka wykonuje się toczenie czyli obróbkę zewnętrzną przedmiotu i wytaczanie czyli obróbkę wewnętrzną. Podstawowe ruchy jakie wykonuje maszyna to: ruch główny obrotowy przedmiotu obrabianego oraz prostoliniowy ruch posuwowy narzędzia Najpowszechniej używane są tokarki kłowe posiadające konika i tokarki uchwytowe.

Czym jest wytaczanie?

Kolejnym często stosowanym działaniem w obróbce skrawaniem jest wytaczanie. Polega to na tym iż maszyny używane w tym procesie wykonują bardzo dokładnej obróbki otworów o średnicach powyżej 40 mm przy pomocą wytaczadeł. Ruch główny, obrotowy jest wykonywane przez wytaczadło, a ruch posuwowy jest wykonywane stół z przedmiotem. Specjaliści korzystają między innymi z wytaczarek precyzyjnych o diamentowych ostrzach o układach jedno lub wielowrzecionowe. Wykonują one na przykład wytaczania panwi oraz tulei w blokach cylindrowych.